Blog

W związku z Rozporządzeniem Wykonawczym Komisji (UE) 2021/1847 z dnia 14 października 2021 r. w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR) (Dz.U.UE.L.2021.374.1), dalej: rozporządzenie wykonawcze, wskaźniki LIBOR dla franka szwajcarskiego zostaną zastąpione przez wskaźniki SARON, tj. „Swiss Average Rate Overnight” administrowane przez SIX Swiss Exchange Financial Information AG (SIX).  Na mocy powyższego rozporządzenia wykonawczego, od 1 stycznia 2022 r. stopa SARON ma zastąpić skutecznie w każdej umowie i instrumencie finansowym na terenie Unii Europejskiej stopę CHF LIBOR. Niniejsza zmiana powoduje, że oprocentowanie kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego lub denominowanych, które aktualnie w umowie wskazane mają stawki LIBOR CHF, będzie liczone w oparciu o aktualne wskaźniki SARON.

Czy wskaźniki te czymś się różnią?

Eksperci stoją na stanowisku, iż zmiana LIBOR na SARON stanowić będzie jedynie zmianę kosmetyczną. Zgodnie z tabelą zawartą w Artykule 1 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego, dla wskaźnika 1-miesięcznego SARON spread korygujący wynosi -0,0571 %, dla wskaźnika 3-miesięcznego spread korygujący wynosi 0,0031 %, dla wskaźnika 6- miesięcznego spread korygujący wynosi 0,0741 %, dla wskaźnika 12-miesięcznego spread korygujący wynosi 0,2048 %.

Czy w związku z zaistniałą zmianą konieczne jest aneksowanie umów kredytu?

Nowy wskaźnik nie powoduje potrzeby podejmowania żadnych dodatkowych czynności. Co więcej, podpisywanie aneksu do umowy kredytowej również nie będzie konieczne. Jednakże, należy zwrócić uwagę na to, iż do zmiany wskaźnika dojdzie niejako z mocy prawa, a zatem kredytobiorcy nie będą mieli możliwości ingerowania w zaistniałą zmianę. Obecnie trudno oszacować czy nowy wskaźnik będzie wyższy, czy też niższy niż LIBOR CHF. Aby jednak zapobiec wystąpieniu istotnych różnic, Komisja Europejska wyznaczyła stały spread korygujący. Współczynnik został ustalony na dzień 5 marca 2021 r., a zatem na moment, w którym FCA zapowiedział zaprzestanie opracowywania LIBOR CHF.

Co istotne, również Jacek Jastrzębski, przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, potwierdził, iż „Ważna wiadomość! Dzięki jednoznacznemu wyznaczeniu zamienników dla wskaźników LIBOR CHF nie ma wątpliwości, że umowy kredytowe zachowują ciągłość po 1 stycznia 2022 r. bez potrzeby ich aneksowania!”

Jedną z głównych dziedzin, jakimi zajmuje się nasza Kancelaria w Kielcach jest pomoc Klientom w uzyskaniu dopłat do odszkodowania z polisy OC . Towarzystwa ubezpieczeniowe dokonując wypłat odszkodowań z OC w sposób rażący zaniżają wypłatę należnego odszkodowania. Pomimo, że praktyka taka jest niedopuszczalna przez prawo, to większość towarzystw ubezpieczeniowych powszechnie ją stosuje, licząc na brak odwołania ze strony poszkodowanego. Odszkodowanie komunikacyjne, przysługuje każdej osobie, której pojazd ucierpiał w wyniku wypadku drogowego nie z własnej winy. Należy się również, gdy do wypadku doszło w skutek wysiadania z pojazdu, załadowywania lub rozładowywania innego pojazdu. Istotną kwestią dla poszkodowanych jest fakt, iż odszkodowanie komunikacyjne jest należne również w przypadku, gdy nie zgłaszaliśmy wypadku policji. Termin zawity na zgłoszenie odszkodowania wynosi trzy lata.

Do jakiego ubezpieczyciela powinniśmy zgłosić się o odszkodowanie?

Co do zasady, powinniśmy się zgłosić do ubezpieczyciela, w którym sprawca wypadku miał ważną polisę OC. W sytuacji, gdy sprawca nie posiadał aktualnej polisy OC lub nie udało się ustalić jego tożsamości, powinniśmy zwrócić się do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Możliwe jest również zgłoszenie szkody do towarzystwa, gdzie mamy nasze OC.

Szkoda częściowa a szkoda całkowita

Szkoda częściowa, to taka, gdy koszt naprawy uszkodzonego  pojazdu nie przekracza wartości pojazdu przed kolizją, natomiast ze szkodą całkowitą mamy do czynienia, gdy koszt naprawy przekracza wartość pojazdu przed wypadkiem. Przy szkodzie całkowitej, ubezpieczyciel może nam zaproponować odkup pozostałości pojazdu, mamy prawo odmówić zostawić pojazd dla siebie. 

Najczęstsze problemy z likwidacją szkody przez ubezpieczyciela 

Bardzo często Klienci narzekają na następujące kwestie: 

• nieuwzględnienie wszystkich uszkodzonych elementów,
• naprawa na częściach nieoryginalnych (zamiennikach), 
• zakwalifikowanie części nadających się do wymiany, jako części nadających się do
• naprawienia,
• długi okres oczekiwania na przyjazd rzeczoznawcy,
• brak osoby do kontaktu, problemy z dodzwonieniem się do ubezpieczyciela,
• zaniżone ceny części oraz roboczogodziny 

Odszkodowanie i zadośćuczynienie w wyniku wypadku komunikacyjnego – kolizji drogowej 

W sytuacji, gdy ucierpieliśmy w wypadku, bądź nasi pasażerowie, możemy domagać się odszkodowania za leczenie. Ważne jest, aby w tym przypadku mieć udokumentowane koszty leczenia, takie jak leki, prywatne wizyty lekarskie czy zabiegi rehabilitacyjne. Jeżeli w wypadku drogowym doznaliśmy uszczerbku na zdrowiu, możemy również ubiegać się o stosowne zadośćuczynienie. Jest ono wypłacane za straty moralne, które odnieśliśmy przez wypadek. Taką stratą moralną może być, np. lęk przed prowadzeniem pojazdów, cierpienia czy nawet depresja.

Zaniżony kosztorys naprawy i propozycja naprawy w warsztacie rekomendowanym przez ubezpieczyciela

Podczas postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel zapewne zaproponuje wykonanie naprawy we własnym warsztacie na jego koszt. Naprawa wykonana przez ubezpieczyciela będzie dokonywana na częściach nieoryginalnych zamiennych, w związku z czym, nie powinniśmy się na to godzić. Jeżeli zdecydujemy się na naprawę pojazdu we własnym zakresie, rzeczoznawca ubezpieczyciela dokona wyliczenia, jakie koszty poniesiemy w związku z naprawą pojazdu. W 90% firmy ubezpieczeniowe zaniżają kosztorys szkody wykonany przez ich rzeczoznawców, a co za tym idzie – wypłacając zbyt niskie odszkodowanie. Wypłacona kwota po wypadku powinna być adekwatna do tego, w jakim stanie pojazd znajdował się przed wypadkiem. Ubezpieczyciele przy ustalaniu wysokości odszkodowania z OC sprawcy, uwzględniają ceny tańszych nieoryginalnych części. Dodatkowo, towarzystwa ubezpieczeniowe zaniżają stawkę roboczogodziny warsztatu samochodowego. Częstą praktyką ubezpieczycieli jest również dokonywanie amortyzacji komponentów, potrzebnych do naprawy samochodu. Do zaniżania kosztorysu naprawy dochodzi również w przypadku, gdy ubezpieczyciel zakwalifikuje szkodę, jako szkodę całkowitą. W przypadku, gdy naprawa pojazdu wyniesie więcej niż otrzymaliśmy od firmy ubezpieczeniowej w ramach odszkodowania, w pierwszej kolejności należy dokonać reklamacji / odwołania. W sytuacji, gdy ubezpieczyciel odrzuci reklamację, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią w Kielcach. Pomożemy uzyskać dopłatę do należnego odszkodowania.

Wynajem pojazdu zastępczego

W przypadku, gdy auto zostało uszkodzone w wyniku stłuczki, którą spowodował inny kierowca, przysługuje nam zwrot za wynajem pojazdu zastępczego, niezależnie od tego czy służył on w celach prywatnych, czy był wykorzystywany w celach gospodarczych.

Holowanie pojazdu

W przypadku uszkodzenia pojazdu, w większości sytuacji zachodzi konieczności holowania. Może to prowadzić do powstania po naszej stronie bardzo dużych kosztów w przypadku, gdy wypadek miał miejsce z dala od naszego miejsca zamieszkania. W każdym przypadku -poszkodowany ma możliwość ubiegać się o zwrot poniesionych kosztów za holowanie.

Utrata wartości handlowej pojazdu

Aż 90 % osób, których auto ucierpiało w wyniku wypadku drogowego nie wie o tym, że prawdopodobnie przysługuje im odszkodowanie za utratę wartości handlowej pojazdu. Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 12 października 2001 r., sygn. akt III CZP 57/01: „Odszkodowanie za uszkodzenie samochodu może obejmować oprócz kosztów jego naprawy także zapłatę sumy pieniężnej, odpowiadającej różnicy między wartością tego samochodu przed uszkodzeniem i po naprawie”.
W sytuacji wystąpienia tzw. szkody częściowej, czyli w sytuacji gdy naprawa pojazdu jest
ekonomicznie uzasadniona, przysługuje nam odszkodowanie z tytułu utraconej wartości
handlowej w wyniku wypadku. Odszkodowanie nie przysługuje, gdy w wyniku wypadku
doszło do szkody całkowitej. To odszkodowanie ma kompensować stratę powiązaną z faktem,
że nasz pojazd nie jest już bezwypadkowy, a co za tym idzie – będzie przedstawiał niższą
wartość na rynku niż pojazd bezkolizyjny. Ustalenie odszkodowania z tytułu utraconej wartości handlowej nie należy do prostych spraw.

W tym przypadku, należy wziąć pod uwagę takie kryteria, jak:

• wartość rynkową auta przed wypadkiem,
• czas eksploatacji,
• stan techniczny,
• skalę uszkodzeń,
• koszty naprawy.

Ubytek wartości handlowej samochodów osobowych jest szacowany w przypadku, gdy nie mają więcej niż 6 lat. Przyznana wartość maleje proporcjonalnie do wieku samochodu.

W jaki sposób działamy?

We wstępnym rozpoznaniu sprawy, dokonujemy bezpłatnej analizy przyznanego odszkodowania komunikacyjnego, na podstawie kosztorysu otrzymanego od ubezpieczyciela. Z doświadczenia naszej Kancelarii wynika, że 95 % osób, które do nas trafiają ma zaniżone odszkodowanie. W przypadku pozytywnego zakwalifikowania Państwa sprawy, zlecamy sporządzenie kosztorysu niezależnemu rzeczoznawcy i kierujemy do ubezpieczyciela wezwanie do zapłaty. W sytuacji jego nieuwzględnienia, w dalszej kolejności kierujemy pozew do sądu. Powyższymi sprawami zajmujemy się już od kilku lat, w związku z czym, posiadamy niezbędne doświadczenie. Jeśli na skutek wypadku ucierpiał Państwa pojazd, zachęcamy do kontaktu z adwokatem Adrianem Sadajem. Odpowiemy na wszystkie nurtujące pytania.

Sytuacje, w których osoby poszkodowane przez zniszczenie mienia (domu, mieszkania, gospodarstwa) w wyniku pożaru, bądź zalania otrzymują zaniżone odszkodowanie zdarzają się bardzo często. W większości przypadków kwoty przyznawane przez ubezpieczycieli nie wystarczają na zakup materiałów budowlanych nie mówiąc już o kosztach prac remontowych. W prowadzonych przeze mnie sprawach bardzo często spotykam się z tym, iż wypłacona zostaje jedynie 1/3 kwoty, która należy się poszkodowanemu.

Spowodowane jest to głównie tym, że towarzystwa ubezpieczeniowe:

1. Nie uwzględniają wielu prac jakie należy wykonać, aby mieszkanie czy też dom doprowadzić do stanu sprzed zalania lub pożaru. 
2. Ubezpieczyciel w kalkulacji uwzględnia najtańsze i najgorsze materiały, stosując również zamienniki gorszej jakości od posiadanych przez poszkodowanego.
3. Zaniżane są koszty pracy fachowców wykonujących prace remontowe, stawki przyjmowane przez towarzystwa ubezpieczeniowe są często o ponad połowę niższe od obowiązujących na rynku.

Odwołania od tych decyzji w zdecydowanej większości wypadków okazują się jednak bezskuteczne.  

Najczęstsza odpowiedź towarzystw ubezpieczeniowych, to: „Wypłacona kwota w pełni wystarczy do przywrócenia stanu przed szkodą. Ubezpieczyciel nie widzi powodu do zmiany stanowiska.” 

Spowodowane jest to tym, iż ubezpieczyciel zdaje sobie sprawę, że poszkodowani bardzo rzadko występują na drogę sądową. Na podstawie własnego doświadczenia wiedzą, że mało kancelarii specjalizuje się w tego typu sprawach i ciężko jest znaleźć biegłego, który podejmie się takiej wyceny, ponieważ spora ich część pracuje dla ubezpieczycieli. 

Wysokość odszkodowania powinna odpowiadać racjonalnym, celowym i uzasadnionym wydatkom poniesionym przez poszkodowanego w celu usunięcia skutków zdarzenia, które to szkodę spowodowało. 

W jaki sposób działamy?

1. Dokonujemy bezpłatnie wstępnej analizy Państwa sprawy. 
2. Przekazujemy kosztorys oraz wykonane przez Państwa zdjęcia mieszkania do naszego biegłego rzeczoznawcy z zakresu budownictwa. 
3. Po otrzymaniu kosztorysu, kierujemy przedsądowe wezwanie do zapłaty, a w przypadku braku wypłaty należności, składamy pozew sądowy. 

Sprawy tego typu trwają na ogół od trzech miesięcy do roku. Często przed pierwszym terminem rozprawy dochodzi do zawarcia ugody, ponieważ ubezpieczyciel zdaje sobie sprawę, iż procedura sądowa wiąże się z ponoszeniem przez niego dodatkowych kosztów (np. odsetki czy zaliczki na poczet opinii biegłych). 

W ostatnio prowadzonej przez nas sprawie, naszemu Klientowi zostało zalane mieszkanie w Kielcach. Zgłosił on szkodę do towarzystwa ubezpieczeniowego, które po miesiącu przesłało decyzję wraz z kosztorysem i wypłaciło kwotę 5 000,00 zł. 

Po wydaniu decyzji, poszkodowany skontaktował się z naszą Kancelarią. Na spotkaniu dokonaliśmy pozytywnej analizy i przekazaliśmy kosztorys wraz z fotografiami mieszkania i paragonami za materiały do naszego rzeczoznawcy. 

Po tygodniu otrzymaliśmy prawidłowy kosztorys, który opiewał na kwotę 15 000,00 zł. 

Czyli różnica między wypłaconym przez towarzystwo ubezpieczeniowe świadczeniem, a rzeczywistą szkodą jaką poniósł klient wynosiła 10 000,00 zł. 

Z czego to wynikało?

1. Ubezpieczyciel przyjął stawki odpowiadające najtańszym materiałom, w cenach nawet ciężko dostępnym w najtańszych sklepach z materiałami budowlanymi.
2. Rzeczoznawca ubezpieczyciela w swoim kosztorysie wycenił koszt robót budowlanych poniżej średnich cen rynkowych.

Ponownie zostało skierowane wezwanie do zapłaty z Kancelarii z dodanym już profesjonalnie sporządzonym kosztorysem. Ubezpieczyciel dopłacił 4 000 zł do wcześniejszej wypłaty, twierdząc, że jest to kwota wystarczająca do przywrócenia stanu sprzed zalania. 

Nie mogliśmy się z tym zgodzić, w związku z czym, wystąpiliśmy z pozwem na kwotę 6 000 zł do Sądu Rejonowego. Sprawę wygraliśmy, a Klient otrzymał 5900zł plus odsetki oraz 3 000 zł, tytułem kosztów sądowych.  

Jeżeli podejrzewają Państwo, że szkoda jest zaniżona, zapraszamy do kontaktu za pośrednictwem e-maila  adwokatsadaj@gmial.com lub telefonicznie pod numerem 505-900-512 Kancelaria Adwokacka Adwokat Adrian Sadaj 

Dokonamy wstępnej weryfikacji szkody, która jest bezpłatna. Kolejnym etapem będzie sporządzenie profesjonalnego kosztorysu, a następnie w Państwa imieniu wyślemy przedsądowe wezwanie do zapłaty. W przypadku niewypłacenia należności przez ubezpieczyciela, kierujemy sprawę do Sądu. 

Takich spraw, jak wyżej opisana jest mnóstwo, a historia naszego Klienta pokazuje, że warto walczyć o swoje prawa. 

Rekordowa kwota wygranej sprawy, dotycząca pożaru w firmie wynosiła ponad 300 tys. zł ponad już wypłacone odszkodowanie w kwocie 250 tys. zł. 

Co Banki na wyrok TSUE ?

Banki ostrzegają, że nie warto iść do sądu i wnosić o unieważnienia kredytu, bo za każde unieważnienie kredytu banki mogą domagać się w sądach pieniędzy od Klientów. Zwrot pieniędzy miałby wiązać się z żądaniem banków z tytułu wynagrodzenia za korzystanie z kapitału.

Straszenie przez banki odszkodowaniem za unieważnienie umowy, służy wyłącznie jako straszak, który ma zniechęcić „frankowiczów” do walki w sądzie o unieważnienie umowy. Warto podkreślić, że banki w umowach posługiwały się tzw. klauzulami abuzywnymi, czyli niedozwolonymi. W sytuacji, gdyby sądy zaczęły uwzględniać żądania banków o zwrot kapitału, oznaczałoby to, że umieszczenie klauzul niedozwolonych w umowach jest prawidłowe i bezkarne. Warto podkreślić, że taka sytuacja nie może mieć miejsca zważywszy na zasadę, iż konsument wymaga odpowiedniej ochrony.

Brak jest jakichkolwiek podstaw do żądania takiego wynagrodzenia. Musiałoby to wynikać z umowy, która przecież została uznana za nieważną. Bank nie może wywodzić swoich roszczeń z okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność. Klient nie powinien ponosić konsekwencji rozwiązania umowy. Oznaczałoby to, że ochrona konsumenta jest wyłącznie pozorna.

Na czym polega wadliwość klauzul walutowych?

Klauzule abuzywne, to inaczej klauzule niedozwolone. Są to zapisy w umowach kredytowych, które mówią, że przeliczenia kwoty kredytu oraz rat kredytu z waluty obcej na złotówki, odbywają się według wewnętrznej tabeli kursowej banku.

Banki korzystają z tworzonych przez siebie tabel kursowych do ustalania kwoty w złotych, które podlegają wypłacie kredytobiorcy w przypadku kredytu denominowanego lub księgowania salda zadłużenia przy kredycie indeksowanym oraz ustalania wysokości rat kredytu.

Uprawnienie do jednostronnego i nieograniczonego wyznaczania kursu waluty, stwarza bankowi równocześnie możliwość do jednostronnego i dowolnego ustalania wysokości zobowiązania kredytobiorcy – kwotą udzielonego kredytu, jak też wysokością rat kredytowych.

Jakie muszę mieć dokumenty?

Kredytobiorca, do precyzyjnego wyliczenia wysokości roszczenia, powinien posiadać następujące dokumenty;

• Umowę kredytu
• Aneksy, jeżeli takowe były
• Regulamin kredytu z dnia zawarcia umowy
• Zaświadczenia od banku przedstawiające historię spłaty kredytu, obejmujące:

– daty i kwoty uruchomienia kredytu lub poszczególnych transz kredytu

– daty i kwoty spłaconych rat kredytu z rozróżnieniem na raty odsetkowe i kapitałowe przedstawione w PLN i CHF

– wykaz wysokości stosowanego oprocentowania

– informacje o uiszczonych prowizjach i opłatach okołokredytowych, np. ubezpieczeniach wliczonych do salda zadłużenia.

Na czym polega tzw. odfrankowienie umowy?

W razie uznania, że poszczególne klauzule waloryzacyjne stanowią klauzule niedozwolone, a umowa kredytu po ich usunięciu może dalej istnieć, możliwe jest dochodzenie roszczenia o zapłatę nadpłat poczynionych przez kredytobiorcę w spłacie poszczególnych rat, a powstałych w związku z indeksowaniem rat kredytu, jak również salda zadłużenia do kursu CHF. Prowadzi to do odfrankowienia umowy kredytowej, czyli pozostawienia umowy stricte w złotych polskich z wyłączeniem jakiegokolwiek powiązania z walutą obcą przy jednoczesnym oprocentowaniu kredytu stawką LIBOR.

Jak wygląda postępowanie przez sądem?

W pierwszej kolejności należy złożyć pozew. Sąd doręcza odpis pozwu stronie pozwanej i zwykle zobowiązuje do złożenia odpowiedzi na pozew w wyznaczonym terminie. Następnie należy czekać na wyznaczenie terminu pierwszej rozprawy. Długość sprawy zależy od wielu czynników. Istotnym elementem są zgłoszone dowody w postaci zeznań świadków. Zazwyczaj takie wnioski dowodowe zgłasza pozwany, jednakże sądy, rozpatrując ich zasadność, wydają w tym przedmiocie stosowne postanowienia, nierzadko ograniczając czy oddalając takie wnioski z uwagi na ich nieprzydatność do rozstrzygnięcia sprawy, jak również uznając, iż zmierzają do przedłużenia postępowania.

Niejednokrotnie zdarza się, że sąd dopuszcza dowód z opinii biegłych na okoliczność wysokości dochodzonych nadpłat – w szczególności dotyczy to kredytu indeksowanego. Przewidywany czas oczekiwania na przedstawienie opinii wynosi około od miesiąca do dwóch, a czasem okres ten bywa przedłużany z uwagi na potrzebę przeprowadzenia opinii uzupełniającej.

W czasie postępowania przed sądem pierwszej instancji sąd może przesłuchać stronę powodową. W takim wypadku listownie wzywa stronę powodową do stawiennictwa. Oczywiście strona powodowa jako zainteresowana sprawą może być obecna na każdej rozprawie, jednakże jej obowiązkowy udział istnieje tylko w przypadku wezwania sądu.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego sąd zamyka przewód sądowy i po naradzie wydaje wyrok. W terminie 14 dni od dnia doręczenia wyroku wraz z uzasadnieniem, stronie przegrywającej przysługuje prawo do wniesienia apelacji do sądu drugiej instancji.

Odpis apelacji zostaje doręczony przez sąd stronie przeciwnej zwykle wraz z zobowiązaniem do wniesienia w zakreślonym terminie odpowiedzi na apelację. Następnie sąd wyznacza termin rozprawy apelacyjnej. Sąd odwoławczy wydaje wyrok, w którym może:

1. Utrzymać dotychczasowe rozstrzygnięcie w mocy
2. Zmienić wyrok na korzyść strony składającej apelację
3. Uchylić wyrok i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji

Jednym zdaniem

• Czy sprzedaż mieszkania pozbawia mnie możliwości wytoczenia powództwa?

Nie. Sprzedaż mieszkania nie wpływa negatywnie na możliwość wytoczenia powództwa. Przedmiotem sporu jest treść umowy, a nie kredytowana nieruchomość.

• Czy można wystąpić z pozwem po całkowitej spłacie kredytu?

Tak. Całkowita spłata kredytu nie wypływa negatywnie na możliwość wytoczenia powództwa. Spłata kredytu wpływa jedynie na wysokość dochodzonego roszczenia.

• Czy można spłacić kredyt po złożeniu sprawy w sądzie?

Tak, spłata kredytu w toku sprawy nie wpływa na jej bieg.

• Czy okoliczność, że wynajmuję mieszkanie, pozbawia mnie możliwości wytoczenia powództwa?

Nie, wynajmowanie mieszkania nie wpływa negatywnie na możliwość wytoczenia powództwa.

• Ile kosztuje proces z bankiem?

Decydując się na pozwanie banku, należy liczyć się z koniecznością poniesienia kosztów procesu, na które składają się zarówno koszty sądowe (m.in. opłata od pozwu, apelacji czy koszt opinii biegłego sądowego), jak i koszty zastępstwa procesowego.

• Ile kosztuje opinia biegłego?

Do kosztów sądowych należy ewentualny koszt zaliczek na pokrycie czynności biegłego, związanych z wyliczeniem wartości przedmiotu sporu. Dotyczy to zwłaszcza kredytów indeksowanych, gdzie domagamy się zwrotu nadpłat poczynionych w związku z stosowaniem abuzywnej klauzuli waloryzacyjnej. Średni koszt zaliczki wynosi około 1800 zł.

• ile wynosi opłata od pozwu i apelacji?

Pierwszą opłatą, jaką należy ponieść – gdy decydujemy się na proces z bankiem – jest opłata sądowa od pozwu. Jej wysokość ustala się zgodnie z art. 13 ust. 1a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Opłata stosunkowa wynosi 5% wartości przedmiotu sporu, jednak nie mniej niż 30 zł i nie więcej niż 1000 zł.

• Ile czasu średnio trwa postępowanie sądowe?

Średni czas rozpoznawania spraw przed sądem pierwszej instancji wynosi od dziewięciu miesięcy do 1,5 roku. Przed sądem drugiej instancji na rozpoznanie sprawy średnio oczekuje się od roku do 1,5 roku.

• Co jest korzystniejsze: tzw. Odfrankowienie czy stwierdzenie nieważności umowy kredytu?

Oba rozwiązania są korzystne dla konsumenta. Zarówno stwierdzenie nieważności umowy, jak i jej „odfrankowienie”, czyli wyłączenie z umowy nieuczciwych klauzul walutowych z pozostawieniem jej pozostałych postanowień bez zmian, powoduje znaczące obniżenie zadłużenia konsumenta. W przypadku stwierdzenia nieważności umowy należy liczyć się z koniecznością zwrotu wypłaconej kwoty kredytu, przy czym nie jest to automatyczne – niezbędny jest prawomocny wyrok sądu. Oczywiście możliwe jest dokonanie wzajemnej kompensaty roszczeń. W takim przypadku kredytobiorca zobowiązany będzie do zwrotu kwoty stanowiącej różnicę między kwotą wypłaconą przez bank, a sumą dokonanych na rzecz banku płatności tytułem spłaty kredytu. W niektórych przypadkach może się okazać, że kredytobiorca nie będzie musiał świadczyć bankowi, jeśli dotychczas spłacił więcej aniżeli kwota wypłaconego kredytu.

Z kolei w przypadku tzw. odfrankowienia kredytobiorca może domagać się zwrotu dotychczas nadpłaconych rat, pozostałe zaś do spłaty zadłużenie zostanie ustalone bez jakiegokolwiek powiązania z kursem waluty obcej przy zachowaniu oprocentowania stawką LIBOR.

• Czy konieczny będzie nasz udział we wszystkich rozprawach przed sądem?

Obligatoryjna obecność strony powodowej wymagana jest w sytuacji, gdy sąd wezwie ją na rozprawę. Najczęściej sąd wzywa stronę odrębnym wezwaniem, doręczając wezwanie pod adres wskazany w pozwie lub za pośrednictwem pełnomocnika. Należy liczyć się z przynajmniej jednokrotnym wezwaniem przez sąd na rozprawę celem przeprowadzenia dowodu z przesłuchania powoda. Może się okazać, że konieczne będzie powtórne przeprowadzenie przesłuchania w przypadku, gdy sąd w pierwszej kolejności przeprowadzi tzw. przesłuchanie informacyjne w sprawie, a po przeprowadzeniu postępowania dowodowego przesłucha pozywającego w charakterze strony.

Klauzula abuzywna – postanowienie umowy między przedsiębiorcą a konsumentem, nieuzgodnione indywidualnie, kształtujące prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Nie dotyczy to postanowienia, określającego główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostało sformułowane w sposób jednoznaczny.

Klauzula indeksacyjna – postanowienie umowy, w którym strony umawiają się, że wykonanie zobowiązania nastąpi poprzez spełnienie świadczenia w rozmiarze lub ilości wynikających z określonego miernika, w przypadku kredytów indeksowanych – kursu waluty obcej.

Przewalutowanie – czynność prawna polegająca na zmianie waluty zobowiązania według określonego kursu. W przypadku kredytów indeksowanych lub denominowanych w walucie obcej, przewalutowanie wiąże się z uznaniem aktualnego salda zadłużenia w walucie obcej, przeliczeniem na złote po aktualnym kursie tej waluty i zmianą oprocentowania opartego na stawce WIBOR.

Spread – różnica pomiędzy kursem kupna a kursem sprzedaży danej waluty obcej.

Kredyt denominowany – kredyt udzielany i wypłacany w złotych, którego wartość lub równowartość w umowie określona jest w walucie obcej, a sam kredyt uruchamiany w PLN po przyjętym kursie (zazwyczaj po kursie sprzedaży z tabeli banku). Wysokość rat ustalana jest w walucie obcej, a ich spłata następuje w złotych, po przeliczeniu po kursie wymiany walut na dzień spłaty (zazwyczaj po kursie zakupu z tabeli banku), lub bezpośrednio w walucie obcej.

Kredyt indeksowany – kredyt udzielany i wypłacany w złotych, którego wartość w umowie określona jest w PLN i na dzień uruchomienia kredytu przeliczana na walutę obcą po przyjętym kursie (zazwyczaj po kursie sprzedaży z tabeli banku). Wysokość rat ustalana jest w walucie obcej, a ich spłata następuje w złotych, po przeliczeniu po kursie wymiany walut na dzień spłaty (zazwyczaj po kursie zakupu z tabeli banku), lub bezpośrednio w walucie obcej.

Kredyt walutowy – kredyt udzielany i wypłacany w walucie obcej, w którym spłata rat dokonywana jest również w tej walucie, poprzez zwrot udzielonego kapitału w kwocie nominalnej, wraz z odsetkami opartymi na oprocentowaniu określonym w umowie kredytowej.

LIBOR – referencyjna stopa oprocentowania pożyczek na rynku międzybankowym w Londynie, stosowana przez banki w umowach indeksowanych lub denominowanych w walucie obcej do wyliczenia podstawy odsetek.

Odfrankowienie – czynność polegająca na usunięciu z umowy kredytowej klauzuli indeksacyjnej do CHF i dalszej spłacie kapitału określonego w złotych, przy zastosowaniu oprocentowania opartego na stawce LIBOR.

UNWW – ubezpieczenie niskiego wkładu własnego jest zabezpieczeniem stosowanym przez bank w umowach kredytowych, w których klienci nie posiadali wymaganego kapitału niezbędnego do zaciągnięcia kredytu (zazwyczaj wkładu własnego w wysokości 20%). Takie zabezpieczenie chroniło bank (nie zaś kredytobiorcę) przed brakiem możliwości odzyskania całości długu od kredytobiorców, np. wskutek spadku wartości nieruchomości lub obniżonej ceny sprzedaży. Efekt wielu postępowań sądowych implikuje opinię, iż UNWW było oparte o klauzule abuzywne.

Ustawa antyspreadowa – ustawa z dnia 29 lipca 2011 r. o zmianie Ustawy Prawo bankowe, która umożliwiła kredytobiorcom spłatę rat bezpośrednio w walucie obcej, do której indeksowany lub denominowany jest kredyt, zazwyczaj po zawarciu aneksu do umowy kredytowej.

Po zakończeniu postępowania sądowego wszystkie poniesione koszty procesu: opłaty sądowe i skarbowe, koszty przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych, a także inne wydatki, które mogą pojawić się w procesie, podlegają sumowaniu i obciążają stronę, która proces przegra. Tym samym, jeżeli to osoba, która zaciągnęła kredyt we frankach wygra, wówczas bank, jako strona pozwana w sprawie, będzie zobowiązana do zwrotu wszystkich poniesionych kosztów. Warto dodać, iż inaczej koszty zostaną rozliczone w przypadku tylko częściowego wygrania procesu przez daną stronę. Wówczas sąd, w zależności od stopnia wygrania sprawy przez każdą ze stron, może postanowić albo o wzajemnym zniesieniu poniesionych przez strony kosztów prowadzonego postępowania albo o ich rozdzieleniu.

Narodowy Program Szczepień trwa, a skoro mamy do czynienia ze szczepionkami, to mamy też do czynienie z ich niepożądanymi odczynami poszczepiennymi. Na dzień 14 marca odsetek zaszczepionych Polaków, co najmniej jedną dawką wynosi 11,78%. Od rozpoczęcia programu szczepień na Covid-19 liczba stwierdzonych niepożądanych odczynów poszczepiennych wynosi 4740 osoby (około 0,1 % ogółu). Jako niepożądane odczyny poszczepienne, możemy określić jakikolwiek zaburzenie stanu zdrowia powiązane z zaszczepieniem, które miało miejsce w okresie czterech tygodni po szczepionce. Zazwyczaj występujące skutki uboczne po szczepieniu przeciwko koronawirusowi, to zmęczenie, gorączka czy ból w okolicach miejsca szczepienia. Według podanych danych przez Ministerstwo Zdrowia (z dnia 1 marca 2021r.) poważnych przypadków stwierdzono 350 natomiast ciężkich mniej niż 60. Jako ciężkie odczyny poszczepienne, należy zaliczyć wszelkie reakcje alergiczne. Najpoważniejszą sytuacją jest wstrząs anafilaktyczny, który może doprowadzić do zgonu. Pomimo tego, że liczba ciężkich odczynów poszczepiennych jest bardzo niska, powinniśmy zdać sobie sprawę jak postąpić w przypadku, gdy wystąpią u nas samych bądź u naszych bliskich ciężkie powikłania po przyjętej szczepionce i od kogo możemy domagać się odszkodowania.

Koncerny farmaceutyczne produkujące szczepionki AstraZenecka, Moderna czy Pfizer, zawierając umowę ramową z Komisją Europejską, dokonały wyłączenia swojej odpowiedzialności za szczepienia Covid-19. Według wielu osób, stworzyło to problem, kto będzie odpowiedzialny za ewentualne powikłania wywołane szczepionkami. Z całą pewnością pomimo zawarcia tego rodzaju umowy, nadal będziemy mogli domagać się odszkodowania od koncernów farmaceutycznych. Nie jest to jednak najlepsze rozwiązanie, ponieważ sam proces byłby z całą pewnością długotrwały i nie gwarantowałby nam wygrania procesu.

W grudniu 2020r. rząd RP ogłosił zamiar utworzenia Funduszu Kompensacyjnego za działania niepożądane szczepionki COVID-19. Głównym założeniem tego Funduszu ma być przyspieszanie i uproszczenie zasad przyznawania odszkodowania i zadośćuczynienia za wystąpienie odczynów poszczepiennych po przyjęciu szczepionki. Ma on wypłacać pacjentowi odszkodowanie bez stwierdzenia czy personel medyczny przyczynił do wystąpienia negatywnych efektów ubocznych (np. na skutek podania większej dawki szczepionki).

Pomimo podjęcia projektu ustawy w styczniu 2021r. powołującej Fundusz Kompensacyjny, nadal nie został on utworzony. Zgodnie z projektem Rządu, ma on zacząć funkcjonować od 1.05.2021r. Świadczenie kompensacyjne w wysokości 3 tys zł ma przysługiwać w razie wstrząsu anafilaktycznego, jeśli pacjent zostanie poddany obserwacji na izbie przyjęć lub szpitalnym oddziale ratunkowym. Kwotę 10 tys zł otrzyma pacjent, który będzie wymagał hospitalizacji. W przypadku hospitalizacji trwającej co najmniej 14 dni wypłacona kwota ma wynieść od 10 tys do 100 tys zł w zależności od długości pobytu. W projekcie zawarto również przypadki podwyższenia świadczenia kompensacyjnego ( np.: zwrotu kosztów dalszego leczenia czy za konieczność przeprowadzenia operacji). Łączna kwota świadczenia kompensacyjnego z Funduszu nie będzie mogła przekroczyć 100 tys. Z całą pewnością kwota ta nie jest wygórowana w przypadku, gdy w wyniku szczepienia osoba dozna nieodwracalnego uszkodzenia zdrowia. Powstaje pytanie czy pacjent przyjmując świadczenie kompensacyjne od Funduszu Kompensacyjnego będzie dodatkowo mógł dochodzić odszkodowania przed sądem. Zgodnie z art. 17 „Osoba, która uzyskała świadczenie kompensacyjne, może dochodzić zadośćuczynienia lub odszkodowania z tytułu szkód związanych z wystąpieniem działań niepożądanych po szczepieniu wyłącznie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych innych niż będące przedmiotem postępowania w sprawie przyznania świadczenia kompensacyjnego.” Oznacza to ,że przyjęcie roszczenia kompensacyjnego z Funduszu, zamknie możliwość dochodzenia odszkodowania przed sądem w tym samym zakresie. W takiej sytuacji nie będziemy mogli uzyskać dodatkowego odszkodowania przed sądem np.: za konieczność przeprowadzenia operacji, jeśli była ona przedmiotem postępowania przed Rzecznikiem Praw Pacjenta. Co istotne, w projekcie ustawy nie przyjęto odszkodowania za śmierć pacjenta spowodowanej wstrząsem anafilaktycznym. W takim przypadku, rodzina będzie mogła dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych. Konieczne w tym przypadku będzie jednak udowodnienie winy szpitalowi bądź personelowi medycznemu. Jeżeli wymienionym podmiotom nie jesteśmy w stanie nic zarzucić, to możemy dochodzić odszkodowania od Skarbu Państwa na zasadzie słuszności, która jest usystematyzowana w art. 417² K.C. Na jej podstawie możemy domagać się odszkodowania za niepożądane odczyny poszczepienne.