Blog

Poradnik Wiborowicza / Kredytobiorcy w PLN

Masz kredyt w złotówkach? Pobierz bezpłatny Poradnik Kredytobiorcy i sprawdź, co Ci się należy!

 Dlaczego warto pobrać poradnik?

Wielu kredytobiorców nie zdaje sobie sprawy, że nawet w przypadku kredytu złotówkowego mogą przysługiwać im konkretne roszczenia wobec banku – np. z tytułu tzw. sankcji kredytu darmowego, błędnych wyliczeń kosztów czy nieuczciwych zapisów w umowie.

Dlaczego warto pobrać poradnik?

  • Dowiesz się, jak sprawdzić legalność swojej umowy kredytowej
  • Poznasz przypadki, w których możesz żądać zwrotu odsetek lub prowizji
  • Otrzymasz praktyczne wskazówki, jak dochodzić swoich praw bez kosztów

W poradniku dostaniesz odpowiedź na następujące pytania: 

1.Czym jest WIBOR i dlaczego może stanowić
problem w umowie kredytowej?

2. Na czym polega wadliwość kredytów
złotówkowych opartych o WIBOR?

3.Kto może złożyć pozew o WIBOR?

4.Które kredyty mają największe szanse?

5.Czy mogę złożyć pozew o WIBOR ,jeśli kredyt
został już spłacony?

6.Czy mogę przestać spłacać kredyt w trakcie
trwania procesu?

7. Nieważność umowy kredytowej – co zyskuje
kredytobiorca?

8. Usunięcie WIBOR z umowy („odwiborowanie”)

9.Jak wyliczyć wysokość roszczeń?

10.Jakie muszę mieć dokumenty do analizy?

11.Jak wygląda postępowanie przed sądem?

12. Terminy przedawnienia

13. Na czym polega zawezwanie do próby
ugodowej?

14. Wzór wniosku o wydanie zaświadczenia 

Nie trać pieniędzy – sprawdź, czy bank nie pobrał od Ciebie za dużo!

Kliknij i pobierz bezpłatny poradnik już teraz:

Czym jest WIBOR i dlaczego może stanowić problem w umowie kredytowej?

WIBOR (Warsaw Interbank Offer Rate) to wskaźnik wykorzystywany przez banki do ustalania zmiennego oprocentowania kredytów.
Problem polega na tym, że:

  • nie odzwierciedla on rzeczywistych kosztów finansowania kredytu przez bank,
  • opiera się na szacunkowych deklaracjach, a nie rzeczywistych transakcjach,
  • umowy często pozwalają bankom na arbitralne i nieprzejrzyste zmiany oprocentowania, co może stanowić podstawę do uznania takich zapisów za niedozwolone.

Jak przebiega proces unieważnienia WIBOR w umowie kredytowej?

Proces rozpoczyna się od analizy Twojej umowy przez naszych prawników. Następnie składamy pozew do sądu, w którym wskazujemy na wadliwość mechanizmu zmiennego oprocentowania.
Jeśli sąd przychyli się do naszych argumentów, może dojść do:

  • usunięcia WIBOR z umowy kredytowej lub
  • całkowitego unieważnienia umowy kredytu.

Jakie są podstawy do złożenia pozwu o WIBOR?

Podstawą do złożenia pozwu jest stwierdzenie, że bank nieprawidłowo naliczał zmienne oprocentowanie związane z WIBOR, a umowa kredytowa zawiera niedozwolone postanowienia (klauzule abuzywne).
Nasza kancelaria bezpłatnie analizuje umowy pod kątem takich nieprawidłowości.

Czy mogę złożyć pozew o WIBOR, jeśli kredyt został już spłacony?

Tak. Zakończenie spłaty kredytu nie wyklucza możliwości dochodzenia roszczeń.
Możesz domagać się zwrotu środków, które bank pobrał bez podstawy prawnej – także po zakończeniu obowiązywania umowy.

Czy mogę przestać spłacać kredyt w trakcie trwania procesu o unieważnienie WIBOR?

W niektórych przypadkach istnieje możliwość złożenia wniosku o zawieszenie spłaty kredytu na czas trwania procesu.
Nasza kancelaria pomoże Ci w przygotowaniu odpowiednich dokumentów oraz doradzi, jakie działania są bezpieczne i zgodne z prawem.

Jakie są szanse powodzenia w pozwie o WIBOR?

Szanse powodzenia zależą przede wszystkim od treści Twojej umowy, zwłaszcza zapisów dotyczących oprocentowania.
Dlatego każdą sprawę poprzedzamy bezpłatną analizą umowy. Składamy pozwy tylko wtedy, gdy klient ma realną szansę na wygraną.

Kto może złożyć pozew o WIBOR?

1. Osoby, które aktualnie spłacają kredyt złotówkowy z WIBOR

Największą grupę uprawnionych stanowią osoby, które nadal spłacają kredyt hipoteczny ze zmiennym oprocentowaniem opartym na WIBOR.

Jeśli Twoja umowa zawiera niedozwolone zapisy dotyczące mechanizmu ustalania oprocentowania, możesz domagać się:

  • usunięcia WIBOR z umowy,
  • unieważnienia całej umowy kredytowej.

2. Osoby, które już spłaciły kredyt z WIBOR

Nie musisz nadal spłacać kredytu, aby złożyć pozew o WIBOR. Jeśli Twój kredyt został już spłacony, możesz dochodzić zwrotu:

  • nadpłaconych odsetek,
  • opłat i prowizji naliczonych na podstawie WIBOR,
  • potencjalnego odszkodowania.

3. Współkredytobiorcy

Pozew o WIBOR może wnieść także każdy współkredytobiorca. Jeśli kredyt został zawarty wspólnie (np. przez małżeństwo), nie ma potrzeby składania osobnych pozwów – wystarczy wspólne działanie.

4. Spadkobiercy kredytobiorców

Jeśli kredytobiorca zmarł, jego spadkobiercy mogą przejąć roszczenia wobec banku. Oznacza to, że możliwe jest domaganie się zwrotu środków również po śmierci pierwotnego kredytobiorcy.

Jak sprawdzić, czy mogę pozwać bank o WIBOR?

Pierwszym krokiem jest analiza Twojej umowy kredytowej. Kancelarie specjalizujące się w sprawach WIBOR, takie jak nasza, oferują bezpłatną analizę dokumentów i ocenę szans procesowych.

Nasza pomoc obejmuje:

  • sprawdzenie umowy pod kątem klauzul abuzywnych,
  • ocenę szans na unieważnienie WIBOR,
  • przygotowanie pozwu i reprezentację przed sądem,
  • pomoc w zawieszeniu spłaty kredytu na czas procesu (jeśli to możliwe).

Dlaczego warto działać teraz?

Rosnące raty kredytów, brak transparentności przy ustalaniu WIBOR oraz coraz liczniejsze wygrane sprawy kredytobiorców pokazują, że warto walczyć o swoje prawa. Im szybciej rozpoczniesz proces, tym szybciej możesz odzyskać pieniądze i uwolnić się od nieuczciwych zapisów.

Które kredyty mają największe szanse na wygranie procesu o WIBOR?

1. Kredyty hipoteczne w PLN zaciągnięte przez konsumentów od 2001 do 2019 roku

Największe szanse na unieważnienie WIBOR lub obniżenie oprocentowania mają:

  • kredyty hipoteczne zaciągnięte w latach 2001–2019,
  • zawarte przez osoby fizyczne jako konsumenci,
  • z długim okresem spłaty (20–30 lat),
  • oparte na zmiennym oprocentowaniu WIBOR 3M lub 6M.

2. Kredyty, w których oprocentowanie było ustalane jednostronnie przez bank

Jeśli umowa daje bankowi prawo do samodzielnego ustalania lub zmiany oprocentowania, bez jasnych zasad – istnieje duże ryzyko, że sąd uzna ten zapis za klauzulę abuzywną.

3. Umowy z nieczytelnym lub niewyjaśnionym mechanizmem naliczania WIBOR

Brak informacji czym jest WIBOR, jak się zmienia i z jakim ryzykiem się wiąże, może prowadzić do uznania umowy za nieuczciwą wobec konsumenta.

Unieważnienie umowy kredytowej opartej o WIBOR

Jeżeli sąd uzna, że mechanizm zmiennego oprocentowania (w tym WIBOR) został wprowadzony w sposób niezgodny z prawem, istnieje możliwość całkowitego unieważnienia umowy kredytowej.

W praktyce oznacza to:

  • zwrot wszystkich wpłaconych środków (w tym odsetek),
  • uwolnienie się od kredytu,
  • a jeśli spłaciłeś już większość kapitału – zwracasz wyłącznie to, co rzeczywiście otrzymałeś od banku przy zaciąganiu kredytu.

Usunięcie zmiennego oprocentowania z umowy kredytowej

Złożenie pozwu dotyczącego kredytu w złotówkach (tzw. pozew WIBOR) może doprowadzić do uznania przez sąd, że zapisy dotyczące zmiennego oprocentowania – w tym WIBOR – zostały ustalone w sposób wadliwy i prawnie niedopuszczalny.

W takiej sytuacji:

  • zapisy te zostaną uznane za nieważne i usunięte z umowy,
  • odzyskasz nienależnie pobrane przez bank odsetki,
  • a Twoje raty kredytu zostaną istotnie obniżone.

Pozew o WIBOR – kto może pozwać?

Pozwy o WIBOR zyskują na popularności, ponieważ coraz więcej kredytobiorców dostrzega, że ich umowy kredytowe zawierają niedozwolone klauzule dotyczące zmiennego oprocentowania. Jeśli spłacasz kredyt w PLN lub już go spłaciłeś, możesz mieć prawo do odzyskania znacznych środków od banku. Sprawdź, kto może pozwać bank o WIBOR i na jakiej podstawie.

Pozwy o WIBOR – kto może złożyć?

1. Osoby, które aktualnie spłacają kredyt złotówkowy z WIBOR

Największą grupę uprawnionych stanowią osoby, które nadal spłacają kredyt hipoteczny ze zmiennym oprocentowaniem opartym na WIBOR.

Jeśli Twoja umowa zawiera niedozwolone zapisy dotyczące mechanizmu ustalania oprocentowania, możesz domagać się:

  • usunięcia WIBOR z umowy,
  • obniżenia rat kredytu,
  • unieważnienia całej umowy kredytowej.

2. Osoby, które już spłaciły kredyt z WIBOR

Nie musisz nadal spłacać kredytu, aby złożyć pozew o WIBOR. Jeśli Twój kredyt został już spłacony, możesz dochodzić zwrotu:

  • nadpłaconych odsetek,
  • opłat i prowizji naliczonych na podstawie WIBOR,
  • potencjalnego odszkodowania.

3. Współkredytobiorcy

Pozew o WIBOR może wnieść także każdy współkredytobiorca. Jeśli kredyt został zawarty wspólnie (np. przez małżeństwo), nie ma potrzeby składania osobnych pozwów – wystarczy wspólne działanie.

4. Spadkobiercy kredytobiorców

Jeśli kredytobiorca zmarł, jego spadkobiercy mogą przejąć roszczenia wobec banku. Oznacza to, że możliwe jest domaganie się zwrotu środków również po śmierci pierwotnego kredytobiorcy.

Jak sprawdzić, czy mogę pozwać bank o WIBOR?

Pierwszym krokiem jest analiza Twojej umowy kredytowej. Kancelarie specjalizujące się w sprawach WIBOR, takie jak nasza, oferują bezpłatną analizę dokumentów i ocenę szans procesowych.

Nasza pomoc obejmuje:

  • sprawdzenie umowy pod kątem klauzul abuzywnych,
  • ocenę szans na unieważnienie WIBOR,
  • przygotowanie pozwu i reprezentację przed sądem,
  • pomoc w zawieszeniu spłaty kredytu na czas procesu (jeśli to możliwe).

Pozew o WIBOR – dlaczego warto działać teraz?

Rosnące raty kredytów, brak transparentności przy ustalaniu WIBOR oraz coraz liczniejsze wygrane sprawy kredytobiorców pokazują, że warto walczyć o swoje prawa. Im szybciej rozpoczniesz proces, tym szybciej możesz odzyskać pieniądze i uwolnić się od nieuczciwych zapisów.

Które kredyty mają największe szanse na wygranie procesu o WIBOR?

1. Kredyty hipoteczne w PLN zaciągnięte przez konsumentów od 2001 do 2019 roku

Największe szanse na unieważnienie WIBOR lub obniżenie oprocentowania mają:

  • kredyty hipoteczne zaciągnięte w latach 2001–2019,
  • zawarte przez osoby fizyczne jako konsumenci,
  • z długim okresem spłaty (20–30 lat),
  • oparte na zmiennym oprocentowaniu WIBOR 3M lub 6M.

2. Kredyty, w których oprocentowanie było ustalane jednostronnie przez bank

Jeśli umowa daje bankowi prawo do samodzielnego ustalania lub zmiany oprocentowania, bez jasnych zasad – istnieje duże ryzyko, że sąd uzna ten zapis za klauzulę abuzywną.

3. Umowy z nieczytelnym lub niewyjaśnionym mechanizmem naliczania WIBOR

Brak informacji czym jest WIBOR, jak się zmienia i z jakim ryzykiem się wiąże, może prowadzić do uznania umowy za nieuczciwą wobec konsumenta.

Dlaczego zmienne oprocentowanie w umowach kredytowych opartych na WIBOR budzi wątpliwości prawne?

Brak transparentności w ustalaniu oprocentowania

Zarówno banki, jak i same umowy kredytowe w PLN nie przekazują klientom pełnej informacji na temat zasad ustalania zmiennego oprocentowania, w tym wskaźnika WIBOR. Kredytobiorcy często nie mają świadomości, w jaki sposób oprocentowanie ulega zmianie ani jakie czynniki wpływają na jego wysokość.

Oderwanie WIBOR-u od rzeczywistych kosztów finansowania

W teorii WIBOR powinien odzwierciedlać koszt pożyczania środków między bankami. W praktyce jednak rzeczywiste transakcje międzybankowe są rzadkością, a sam wskaźnik opiera się głównie na szacunkach banków. Taki sposób jego ustalania rodzi poważne wątpliwości co do jego rzetelności i odporności na manipulacje.

Brak rzetelnej informacji o ryzyku

Banki nie informują konsumentów w wystarczający sposób o ryzyku związanym ze zmiennym oprocentowaniem kredytu. Kredytobiorcy często nie są świadomi, że zastosowanie zmiennej stopy procentowej, w tym WIBOR, może skutkować drastycznym wzrostem wysokości rat.

Nieprzejrzyste zapisy umowne

Umowy kredytowe ze zmiennym oprocentowaniem często zawierają zapisy niejasne, lakoniczne lub zbyt skomplikowane. Brak konkretnych i zrozumiałych wyjaśnień dotyczących zasad zmiany oprocentowania oraz sposobu działania WIBOR-u może prowadzić do uznania takich postanowień za klauzule abuzywne (niedozwolone).

WIBOR oparty na deklaracjach, a nie rzeczywistych danych

Wskaźnik WIBOR ustalany jest na podstawie deklaracji banków, a nie rzeczywistych transakcji. Taki mechanizm budzi uzasadnione wątpliwości co do jego wiarygodności, przejrzystości i odporności na arbitralne decyzje uczestników rynku.

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 lutego 2025 r. w sprawie sankcji kredytu darmowego (C-472/23)

Nowe możliwości dla konsumentów

W dniu 13 lutego 2025 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał przełomowy wyrok w sprawie dotyczącej sankcji kredytu darmowego. Orzeczenie to może mieć istotne konsekwencje dla konsumentów w Polsce, ponieważ wprowadza nowe zasady dotyczące obowiązków informacyjnych banków i skutków ich naruszenia. Wiele osób zastanawia się, kiedy wyrok TSUE w sprawie SKD został wydany – kluczowa decyzja zapadła 13 lutego 2025 roku i może diametralnie wpłynąć na rynek kredytów konsumenckich w Polsce.

Wymogi informacyjne w umowach kredytowych

TSUE stwierdził, że w umowie kredytowej musi być jasno i zwięźle określona rzeczywista roczna stopa oprocentowania (RRSO) w momencie jej zawarcia. Obliczenie RRSO powinno opierać się na założeniu, że umowa będzie realizowana przez uzgodniony czas. W przypadku, gdy umowa kredytowa przewiduje zmiany opłat, konieczne jest, aby warunki ich zmiany były przedstawione w sposób jasny i zrozumiały. Sankcjonowane mogą być zapisy, które pozwalają na zmianę opłat w sposób trudny do weryfikacji przez konsumenta.

Sankcje za naruszenie obowiązków informacyjnych

Trybunał uznał, że w przypadku naruszenia obowiązku informacyjnego, które utrudnia konsumentowi ocenę zakresu jego zobowiązań, bank może zostać pozbawiony prawa do naliczania odsetek i kosztów. Trybunał zaakcentował, że takie naruszenie nie musi wiązać się z istotnym wpływem na decyzję konsumenta o zawarciu umowy kredytowej. Oznacza to, że sankcja polegająca na pozbawieniu banku prawa do naliczania odsetek i kosztów może być stosowana niezależnie od tego, jak poważne było naruszenie i w jakim stopniu wpłynęło ono na decyzję konsumenta. Wielu kredytobiorców poszukuje informacji na temat sankcja kredytu darmowego kiedy wyrok TSUE – teraz wiadomo, że kluczowe orzeczenie zapadło 13 lutego 2025 roku, co oznacza nowe możliwości dochodzenia roszczeń.

Jakie konsekwencje ma wyrok dla rynku kredytowego?

Wyrok TSUE może znaczenie wpłynąć na rynek kredytowy w Polsce. Eksperci przewidują, że decyzja Trybunału otworzy drogę do dochodzenia roszczeń przez konsumentów oraz odzyskiwania nienależnie pobranych opłat. Kredytobiorcy mogą teraz łatwiej domagać się zwrotu kosztów kredytu w przypadku, gdy umowy kredytowe zawierają niepełne lub błędne informacje. Natomiast kredytobiorcy, którzy są w trakcie spłacania kredytu mogą poprzez sankcję kredytu darmowego rościć spłacanie kolejnych rat bez odsetek oraz innych kosztów zastrzeżonych w umowie przez bank, co nie zmienia faktu że jednocześnie przysługuje kredytobiorcom roszczenie o zwrot nadpłaconych rat (odsetek, kosztów ubezpieczenia, pobranej przez bank prowizji).

Co zmienia się w praktyce?

Z punktu widzenia praktyki prawniczej wyrok TSUE stanowi ważne wskazówki dotyczące interpretacji przepisów dotyczących kredytów konsumenckich. Zgodnie z orzeczeniem Trybunału, sądy krajowe powinny uwzględniać, czy umowa kredytowa została zawarta zgodnie z obowiązkami informacyjnymi oraz czy bank prawidłowo obliczył RRSO. Kluczowe dla kredytobiorców pytanie brzmiało: SKD kiedy wyrok TSUE? Powtórzyć raz jeszcze należy, iż 13 lutego 2025 roku to data, która otworzyła drogę do odzyskania nienależnie pobranych odsetek i prowizji.

Możliwości dochodzenia roszczeń

Wyrok TSUE otwiera szerokie możliwości dochodzenia roszczeń dotyczących kredytów. Kredytobiorcy mogą teraz domagać się zwrotu odsetek i prowizji, które zostały pobrane w sposób niezgodny z przepisami prawa. Banki będą musiały dostosować swoje umowy kredytowe do nowych standardów, co może skutkować lepszymi warunkami dla przyszłych kredytobiorców.

Podsumowanie

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie sankcji kredytu darmowego stanowi ważny punkt odniesienia dla wszystkich uczestników rynku kredytowego w Polsce. Z jednej strony, daje on konsumentom nowe narzędzie do dochodzenia swoich praw, a z drugiej – nakłada na banki obowiązek dostosowania umów kredytowych do wytycznych unijnych. Jest to również sygnał dla innych instytucji finansowych, że zaniedbanie obowiązków informacyjnych może prowadzić do poważnych konsekwencji.

Osoby, które do tej pory miały wątpliwości dotyczące swoich umów kredytowych, powinny sprawdzić, czy nie przysługuje im prawo do zwrotu nienależnie pobranych opłat.

WIBOR – Co to jest i jak dochodzić roszczeń od banków?

W ostatnich latach coraz więcej kredytobiorców decyduje się na dochodzenie roszczeń przeciwko bankom w związku z kredytami opartymi na wskaźniku WIBOR. Problem ten dotyczy głównie osób, które zaciągnęły kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu, gdzie wysokość raty jest uzależniona od tego wskaźnika. W tym artykule wyjaśnimy, co to jest WIBOR, jak dochodzić roszczeń oraz co może zastąpić ten wskaźnik w przyszłości.

WIBOR – Co to jest?

WIBOR (Warsaw Interbank Offered Rate) to wskaźnik, który określa oprocentowanie pożyczek międzybankowych w Polsce. Jest on ustalany na podstawie deklaracji banków o wysokości oprocentowania, po czym te deklaracje są średnią, stanowiącą podstawę do obliczenia wartości WIBOR. Co to jest WIBOR w banku? Jest to stopa procentowa, która wpływa na oprocentowanie kredytów bankowych, szczególnie tych o zmiennym oprocentowaniu, takich jak kredyty hipoteczne. Dla kredytobiorców oznacza to, że ich raty kredytowe mogą zmieniać się w zależności od zmiany wartości WIBOR.

Kto ustala WIBOR?

WIBOR jest ustalany przez grupę największych banków działających na rynku międzybankowym w Polsce. Banki te zgłaszają swoje oferty pożyczek, a następnie wylicza się średnią wartość WIBOR na podstawie tych deklaracji. Jednak pojawiają się kontrowersje, ponieważ WIBOR bazuje na deklaracjach banków, a nie na rzeczywistych transakcjach, co może wprowadzać niejasności i prowadzić do wyższych kosztów dla kredytobiorców.

WIBOR w kredycie hipotecznym – jak to działa?

W przypadku kredytów hipotecznych o zmiennym oprocentowaniu, wysokość raty kredytu jest uzależniona od wartości wskaźnika WIBOR. Wraz ze zmianą WIBOR, zmieniają się również raty kredytu hipotecznego. To sprawia, że kredytobiorcy są narażeni na ryzyko wzrostu rat, szczególnie w okresach wzrostu stóp procentowych.

Co zastąpi WIBOR?

Ze względu na kontrowersje dotyczące przejrzystości WIBOR, coraz częściej pojawiają się pytania co zastąpi WIBOR. W odpowiedzi na te wątpliwości wprowadzono nowy wskaźnik – WIRON (Warsaw Interest Rate Overnight). WIRON jest oparty na rzeczywistych transakcjach overnight, co ma zapewnić większą przejrzystość i sprawiedliwość w ustalaniu oprocentowania kredytów. Zmiany te mają na celu poprawienie dokładności wyliczania oprocentowania kredytów, a tym samym zabezpieczenie interesów kredytobiorców.

Jak usunąć WIBOR z kredytu hipotecznego?

Jeśli kredytobiorca chce uniknąć ryzyka związanego ze zmieniającym się WIBOR, może rozważyć możliwość przejścia na kredyt o stałej stopie procentowej. W takim przypadku oprocentowanie kredytu będzie ustalane raz na cały okres kredytowania i nie będzie uzależnione od zmieniającego się wskaźnika WIBOR. Warto skontaktować się z bankiem w celu renegocjacji warunków kredytowych i zapytać o możliwość zmiany oprocentowania.

Usunięcie zmiennego oprocentowania z umowy kredytowej

Złożenie pozwu dotyczącego kredytu w złotówkach (tzw. pozew WIBOR) może doprowadzić do uznania przez sąd, że zapisy dotyczące zmiennego oprocentowania – w tym WIBOR – zostały ustalone w sposób wadliwy i prawnie niedopuszczalny.

W takiej sytuacji:

  • zapisy te zostaną uznane za nieważne i usunięte z umowy,
  • odzyskasz nienależnie pobrane przez bank odsetki,
  • a Twoje raty kredytu zostaną istotnie obniżone.

WIBOR – Jak odzyskać pieniądze?

Kredytobiorcy, którzy uważają, że WIBOR został ustalony w sposób nieprzejrzysty i wprowadził ich w błąd, mogą dochodzić swoich roszczeń od banków. W przypadku, gdy WIBOR nie odzwierciedlał rzeczywistych kosztów pozyskania kapitału lub kredytobiorca nie był odpowiednio informowany o ryzykach związanych z kredytem, można domagać się zwrotu nadpłaconych środków. W procesie dochodzenia roszczeń pomocne mogą być odpowiednie dokumenty, takie jak umowa kredytowa, harmonogramy spłat oraz korespondencja z bankiem.

Unieważnienie umowy kredytowej opartej o WIBOR

Jeżeli sąd uzna, że mechanizm zmiennego oprocentowania (w tym WIBOR) został wprowadzony w sposób niezgodny z prawem, istnieje możliwość całkowitego unieważnienia umowy kredytowej.

W praktyce oznacza to:

  • zwrot wszystkich wpłaconych środków (w tym odsetek),
  • uwolnienie się od kredytu,
  • a jeśli spłaciłeś już większość kapitału – zwracasz wyłącznie to, co rzeczywiście otrzymałeś od banku przy zaciąganiu kredytu.

Jak wygląda proces dochodzenia roszczeń?

Dochodzenie roszczeń związanych z WIBOR wymaga kilku kroków:

  1. Analiza umowy kredytowej – Warto dokładnie przeanalizować umowę kredytową i zweryfikować, czy WIBOR został ustalony w sposób zgodny z przepisami prawa.
  2. Zgromadzenie dokumentów – Należy zebrać wszystkie dokumenty związane z kredytem, takie jak umowa kredytowa, harmonogramy spłat, wszelkie aneksy oraz korespondencję z bankiem.
  3. Wezwanie banku do zapłaty – Po weryfikacji sytuacji można skierować do banku wezwanie do zwrotu nadpłaconych środków lub zmiany warunków umowy.
  4. Postępowanie sądowe – Jeśli bank nie uwzględni roszczeń, możliwe jest wniesienie pozwu do sądu.

Czy warto dochodzić swoich praw?

Decyzja o dochodzeniu roszczeń w sprawie WIBOR zależy od indywidualnej sytuacji kredytobiorcy. Jeśli uważasz, że WIBOR został ustalony w sposób nieprzejrzysty lub nie był odpowiednio uwzględniony w Twojej umowie kredytowej, warto podjąć działania prawne.

WIBOR – jak odzyskać pieniądze?

Skontaktowanie się z naszą Kancelarią, która specjalizuje się w sprawach związanych z kredytami hipotecznymi, może pomóc w uzyskaniu zwrotu nadpłaconych kwot i przeprowadzić przez cały proces dochodzenia roszczeń.

Sankcja Kredytu Darmowego – co to jest i jakie korzyści można uzyskać?

Sankcja kredytu darmowego co to?

SKD jest to mechanizm prawny przewidziany w art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim, który pozwala kredytobiorcy zwrócić bankowi jedynie pożyczony kapitał, bez konieczności spłaty odsetek, prowizji i dodatkowych opłat. Jeśli bank nie dopełnił obowiązków informacyjnych lub naruszył przepisy, konsument może skorzystać z tego rozwiązania, odzyskując nadpłacone kwoty, w tym domagać się zwrotu kosztu ubezpieczenia kredytu.

Sankcja Kredytu Darmowego pozwala kredytobiorcy uniknąć kosztów związanych z kredytem, co czyni go „darmowym”. W praktyce oznacza to możliwość odzyskania znacznych środków finansowych, bowiem w przypadku uznania pozwu przez Sąd, kredytobiorca spłaca jedynie nominalną kwotę kredytu, tj. taką którą bank przekazał kredytobiorcy w wyniku zawarcia umowy kredytu. W przypadku gdy kredytobiorca poniósł już wskazane koszty ( m.in. odsetki od kredytu, koszt ubezpieczenia kredytu) uprawniony jest do żądania ich zwrotu od banku.

Sankcja kredytu darmowego jakie banki obejmuje?

SKD może dotyczyć każdego banku, który udzielił kredytu konsumenckiego i nie spełnił wymagań określonych w ustawie. Warto sprawdzić, czy dany bank naruszył przepisy i czy można dochodzić swoich praw. Z analizowanych przez kancelarię umów wynika, iż w zdecydowanej większości z nich banki naruszają przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.

Sankcja kredytu darmowego jak sprawdzić, czy się należy?

Aby sprawdzić, czy możesz skorzystać z sankcji kredytu darmowego, należy przeanalizować umowę kredytową pod kątem nieprawidłowości, np. braku pełnych informacji o kosztach kredytu. Można to zrobić samodzielnie lub skorzystać z usług kancelarii prawnych specjalizujących się w tego typu sprawach. Wskazać należy, iż w zakresie kompleksowej analizy umów kredytowych pod kątem naruszeń prawnych często okazuje się, iż specjalistyczna pomoc jest niezbędna.

Przykład – ile można odzyskać dzięki SKD?

Załóżmy, że kredytobiorca zawarł umowę na 200 000 zł na 10 lat przy oprocentowaniu 11%. Jeśli bank naruszył przepisy, można domagać się:

  • Zwrotu prowizji kredytowej – 10 000 zł,
  • Zwrotu nadpłaconych odsetek – ok. 25 000 zł,
  • Zwrotu kosztów ubezpieczenia kredytu – 17 000 zł.
  • W analizowanym przypadku łącznie jest to możliwość odzyskania ok. 41 000 zł

Kiedy sankcja kredytu darmowego może być zastosowana?

Sankcję można stosować w przypadku naruszenia przez bank przepisów ustawy o kredycie konsumenckim, w szczególności niewłaściwego informowania o kosztach kredytu.

Sankcja kredytu darmowego – jaka kancelaria może pomóc?

Dochodzenie roszczeń w ramach SKD wymaga analizy umowy i  zastosowania  odpowiedniej argumentacji prawnej. Najlepiej skorzystać z usług kancelarii specjalizujących się w prawie bankowym i ochronie praw konsumentów. Nasza Kancelaria jest wiodącą Kancelarią w zakresie ochrony praw konsumentów w sporach z bankami.

Sankcja kredytu darmowego – ile lat wstecz można dochodzić roszczeń?

Orzecznictwo w tym zakresie jest niejednolite, jednak zdaniem specjalistów oświadczenie o skorzystaniu z sankcji kredytu darmowego można złożyć w ciągu roku od dnia  całkowitej spłaty kredytu, jednak co raz częściej pojawiają się także orzeczenia iż roczny termin na skorzystanie z uprawnienia biegnie od daty kiedy konsument nabył świadomość (porada prawna), iż bank naruszył jego prawa.

Dzięki SKD kredytobiorcy mogą znacząco obniżyć koszty kredytu i odzyskać nadpłacone środki. Warto sprawdzić, czy Twoja umowa kwalifikuje się do skorzystania z tego rozwiązania.

Stwierdzenie nabycia spadku – i co dalej?

Wniosek o nabycie spadku – kto może o niego wystąpić?

Wniosek o stwierdzenie nabycia spadku może złożyć każdy, kto ma interes prawny w ustaleniu spadkobiercy. Najczęściej są to członkowie rodziny zmarłego, ale również wierzyciele spadkodawcy mogą mieć takie prawo. Wniosek składa się do sądu rejonowego właściwego dla ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego.

Jakie dokumenty są potrzebne?

Do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku należy dołączyć następujące dokumenty:

  • Akt zgonu spadkodawcy
  • Dokumenty potwierdzające pokrewieństwo (np. akty urodzenia, akty małżeństwa)
  • Testament (jeżeli istnieje)
  • Oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku

Przebieg postępowania sądowego


Postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia spadku obejmuje kilka etapów:

  1. Złożenie wniosku – Wnioskodawca składa wniosek wraz z wymaganymi dokumentami do sądu rejonowego.
  2. Rozprawa sądowa – Sąd przeprowadza rozprawę, na której mogą być przesłuchiwani świadkowie i biegli. Sąd bada, kto jest uprawniony do dziedziczenia.
  3. Wydanie postanowienia – Na podstawie zgromadzonych dowodów sąd wydaje postanowienie stwierdzające nabycie spadku. Ważne jest przedkładanie właściwych dokumentów na odpowiednim etapie postępowania, celem udowodnienia prawa do dziedziczenia.

Stwierdzenie nabycia spadku – koszty postępowania

Koszty związane z postępowaniem o stwierdzenie nabycia spadku obejmują opłatę sądową za złożenie wniosku, ewentualne koszty biegłych. Wysokość opłat może różnić się w zależności od wartości masy spadkowej i skomplikowania sprawy, jednakże należy zaznaczyć iż z reguły koszty te są mniejsze aniżeli w przypadku sporządzenia notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia.

Korzyści z uzyskania stwierdzenia nabycia spadku
Formalne stwierdzenie nabycia spadku pozwala spadkobiercom na:

  • Dysponowanie majątkiem spadkowym
  • Uregulowanie spraw podatkowych związanych ze spadkiem
  • Rozwiązywanie sporów pomiędzy potencjalnymi spadkobiercami

Sprawa spadkowa w sądzie – i co dalej? Podsumowanie

Stwierdzenie nabycia spadku jest nieodzownym elementem procesu dziedziczenia, który zapewnia spadkobiercom formalne potwierdzenie ich praw do majątku zmarłego. Warto zasięgnąć porady prawnika, aby cały proces przebiegł sprawnie i zgodnie z obowiązującymi przepisami. Jako doświadczeni adwokaci, jesteśmy gotowi służyć Państwu pomocą na każdym etapie postępowania spadkowego.

Prawidłowe przeprowadzenie postępowania o stwierdzenie nabycia spadku jest niezbędne celem późniejszego zainicjowania postępowania o dział spadku, w którym rozstrzygnięte zostaną wszelkie kwestie związane z podziałem masy spadkowej.

Zapraszamy do kontaktu, aby umówić się na konsultację i uzyskać profesjonalne wsparcie w sprawach spadkowych.

Testament – co to jest?

W momencie śmierci danej osoby, większość praw majątkowych nie wygasa automatycznie podobnie obowiązki w zakresie praw majątkowych, a stają się one przedmiotem spadku po zmarłym, a co za tym idzie podlegają dziedziczeniu ustawowemu lub testamentowemu. Dziedziczenie oznacza, że prawa majątkowe i zobowiązania majątkowe po spadkodawcy przechodzą na inne osoby, zwane spadkobiercami.

Testament – jak napisać? Jak go sporządzić?

Chcesz rozporządzić swoim spadkiem za życia na wypadek Twojej śmierci?

Sporządzenie testamentu jest sposobem by zdecydować kto po śmierci będzie naszym spadkobiercą tj. kto przejmie spadek. W sytuacji gdy zmarły pozostawi po sobie ważny testament, wówczas spadek dziedziczyć będą osoby w nim wymienione. Natomiast w sytuacji, gdy taki testament nie został sporządzony, wówczas zasady dziedziczenia określają przepisy Kodeksu Cywilnego.

    Ważność testamentu

    Wskazać należy, że aby doszło do dziedziczenia na bazie testamentu to musi być to dokument ważny. Testament musi być sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W sytuacji, gdy chcemy powziąć szerzej informacji jakie wymagania są stawiane tego typu dokumentom, zasadne jest zasięgnięcie porady prawnej lub udanie się do notariusza.

    Rodzaje testamentów

    Prawo polskie wyróżnia dwa rodzaje testamentów:

    1) zwykłe

    2) szczególne.

    Testament zwykły

    Testamenty zwykłe mogą być sporządzone przez każdą osobę, która ma zdolność testowania w chwili jego sporządzenia.

    Testament szczególny

    Testamenty szczególne mogą być sporządzone tylko w wyjątkowych sytuacjach, przewidzianych                 w ustawie. Testamenty szczególne są ograniczone w czasie.

    W niniejszym artykule skupimy się na rodzajach testamentów zwykłych: testament holograficzny, testament notarialny i testament allograficzny.

    Holograficznym testament – własnoręczny

    Powołana forma sporządzenia testamentu jest najczęściej wykorzystywana w praktyce. Testament własnoręczny, aby został uznany za ważny, musi spełniać następujące wymagania:

    1) Testament sporządzony w całości odręcznie własnoręcznym pismem Spadkodawcy. Podkreślić należy, że testament ten musi być w całości sporządzony właśnie w takiej formie, tj. nie może spadkodawca części tego testamentu czy też całości sporządzić na komputerze czy maszynie do pisania. Podkreślić należy, że spadkodawca nie może również skorzystać z pomocy osób trzecich do sporządzenia takiego testamentu tj. wykluczone są sytuacje gdy pismem odręcznym osoba trzecia sporządza oświadczenie woli spadkodawcy a ten je tylko podpisuje.  Powyższe jest determinowane tym, iż właśnie pismo odręczne tj. specyfika pisma odręcznego i jego indywidualne cechy charakterystyczne pomagają ustalić czy faktycznie testament został sporządzony przez spadkodawcę i czy jest to rzeczywiście oświadczenie jego woli w zakresie rozporządzania należącym do niego majątkiem. Spadkodawca ma dowolność w wyborze czym się posłuży przy sporządzeniu testamentu, czy to będzie piórko, ołówek, kredka czy długopis. Najczęściej taki testament sporządza się na zwykłej czystej kartce papieru, natomiast powierzchnia na której jest on sporządzany też nie jest istotna, gdyż może być to również kartka w kratkę bądź w linie.

    Co powinien zawierać testament?

    Nie można zapomnieć o złożeniu w testamencie swojego własnego czytelnego podpisu składającego się z wymienienia w nim pełnych imion i nazwisk spadkodawcy. Podpis umieszcza się pod treścią testamentu. Podpis musi być jego integralną częścią a zatem nie można go umieścić na odrębnej kartce papieru bądź w kopercie w której jest przechowywany, gdyż testament ten wówczas nie będzie ważny, chyba że zostanie wykazane w toku sprawy, iż zamieszczenie podpisu w innym miejscu nie powoduje braku związku między tym podpisem a testamentem. Złożenie podpisu jest konieczne do uznania, że testament został zakończony, a zatem że nie jest to wzór czy draft testamentu, a jest on faktycznie informacją o tym, że taka jest ostatnia wola Spadkodawcy. Niejednokrotnie zdarza się, że Spadkodawca podpisuje testament tzw. „parafką” bądź umieszcza na testamencie jedynie swoje inicjały, wówczas przysparza to wiele wątpliwości w toku sprawy i taki podpis może zostać uznany za nieważny.

    Testament powinien być również opatrzony datą. Jest to element konieczny, aby ustalić, czy na datę sporządzenia testamentu Spadkodawca miał zdolność testowania. Data powinna składać się ze wskazania konkretnego dnia, miesiąca i roku. Niemniej jednak zdarzają się takie testamenty,                        w których datę wskazano odmiennie tj. podano ją opisowo. Przykładem takiej sytuacji jest np. wskazanie daty w następującym kształcie: w dniu mych urodzin w roku 2024r. sporządzam niniejszy testament bądź przykładowo w dniu wypadku w którym doznałam utraty oka w roku 2020r. Opisowe  wskazanie daty, mimo że wymaga to podjęcia czynności wyjaśniających zmierzających do ustalenia konkretnej – może zostać uznane za prawidłowe wskazanie daty. Niemniej jednak, spadkodawca musi tak dokonać opisu daty, aby bezsprzecznie było możliwe konkretne ustalenie daty w jakiej testament został sporządzony. Przykładowo gdy spadkodawca opisze datę w następujący sposób: pewnego pięknego słonecznego dnia – nie jesteśmy w stanie ustalić konkretnej daty w jakiej doszło do sporządzenia testamentu.

    W sytuacji, gdy brak daty nie wywołuje wątpliwości co do poczytalności spadkodawcy, wówczas ten brak nie pociąga za sobą nieważności testamentu.

    Testament notarialny – u notariusza

    Zgodnie z obowiązującymi przepisami testament może być sporządzony w formie aktu notarialnego.  Wymogi stawiane tego typu formie, zostały uregulowane w Ustawie Prawo o notariacie. 

    Testament notarialny to dokument urzędowy, a więc jego moc dowodowa względem testamentów holograficznych jest większa. Mieć należy na względzie, że unieważnienie takiego testamentu jest też mniej prawdopodobne niż testamentu holograficznego. Na Notariuszu ciąży obowiązek odstąpienia  od sporządzenia testamentu, w sytuacji gdy będzie miał wątpliwości co do zdolności do czynności prawnych spadkodawcy. Sporządzenie przez Notariusza testamentu, wskazuje na to, że uznał, iż osoba ta ma pełną zdolność do czynności prawnych, co minimalizuje ryzyko kwestionowania tej okoliczności przez osoby trzecie. Udział notariusza przy sporządzaniu testamentu zabezpiecza dodatkowo spadkodawcę przed wpływem osób trzecich na jego ostatnią wolę tj. przed ewentualnym naciskiem innych osób na jego treść.

    Testament notarialny, podobnie jak pozostałe formy testamentów, może zostać w każdej chwili przez spadkodawcę odwołany.

    Testament allograficzny – co to jest?

    Testament allograficzny to testament sporządzany w obecności osoby pełniącej funkcję publiczną: wójt, burmistrz, Prezydent Miasta, starosta, marszałek województwa, sekretarz powiatu albo gminy lub kierownik urzędu stanu cywilnego (art. 951 § 1 Kodeksu cywilnego).

    Wymogi stawiane testamentom allograficznym:

    1. Spadkodawca składa ustne oświadczenie woli w obecności osoby pełniącej funkcję publiczną i dwóch świadków.
    2. Ostatnia wola spadkodawcy spisywana jest w protokole ze wskazaniem daty w jakiej został sporządzony.
    3. Odczytanie treści protokołu spadkodawcy i świadkom.
    4. Podpisanie odczytanego protokołu przez spadkodawcę, osobę urzędową i świadków testamentu. W sytuacji gdy spadkodawca nie może się podpisać, należy to zaznaczyć w protokole i podać tego przyczynę.

    W sytuacji, gdy w/w wymogi nie zostaną spełnione, wówczas testament będzie uznany za nieważny.

    UWAGA! Zgodnie z art. 951 § 3 Kodeksu cywilnego osoby głuche lub nieme nie mogą sporządzić testamentu w formie testamentu allograficznego.

    Zmiana testamentu

    Początkowo chciałeś inne osoby powołać do spadku po sobie, ale z biegiem czasu doszedłeś do wniosku, że to złe rozwiązanie – nic nie stoi na przeszkodzie aby testament ten zmienić. Takiej zmiany może dokonać tylko autor testamentu.

    Kogo można powołać do spadku w testamencie?

    W testamencie można powołać do spadku członków rodziny jak i inne osoby spoza tego kręgu.                   W testamencie można ująć jako spadkobiercę organizację społeczną, przyjaciół, znajomych, gminę. Spadek można przekazać na rzecz jednej określonej osoby lub podmiotu bądź kilku.

    Testament po śmierci – co się dzieje z testamentem po śmierci spadkodawcy?

    W momencie śmierci spadkodawcy testament czy też testamenty należy ujawnić. W razie zainicjowania sprawy o stwierdzenie nabycia spadku na podstawie testamentu, oryginał tego dokumentu należy złożyć w sądzie. Możliwe jest również udanie się do notariusza i tam sporządzenie aktu poświadczenia dziedziczenia, jednak jedynie w sytuacji gdy brak jest sporów na tym tle.

    Rozwód (pozew o rozwód) – podstawowe informacje

    Co to jest rozwód?


    Rozwód jest ostatecznym zakończeniem związku małżeńskiego. W naszym kraju może to mieć miejsce tylko na mocy wyroku Sądu.

    Polskie prawo wyróżnia dwie formy rozwodu:
    1) z orzeczeniem winy
    2) bez orzeczenia o winie.

    Jak uzyskać rozwód?

    W sytuacji, gdy między małżonkami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia, każdy z małżonków może żądać, rozwiązania małżeństwa przez rozwód. Pojęcie „zupełnego” rozkładu pożycia oznacza, że pożycie ustało na każdej możliwej płaszczyźnie tj. duchowej (uczuciowej), fizycznej (seksualnej) oraz ekonomicznej (gospodarczej). Trwałość oznacza, że jest to stan nieodwracalny, a zatem powrót małżonków do pożycia małżeńskiego nie jest możliwy.

    Rozwód bez orzekania o winie

    Rozwód bez orzekania winy tzw. rozwód za porozumieniem stron jest możliwy jedynie na zgodny wniosek obojga małżonków, co oznacza że obie strony muszą wyrazić wolę rozstania w sposób polubowny. Jest to najłagodniejsza forma rozstania, a także najprostsza, najszybsza i najbardziej korzystna pod względem ekonomicznym.

    Rozwód z orzeczeniem o winie

    Rozwód z orzeczeniem o winie jednego z małżonków to orzeczenie Sądu wskazujące dane małżonka ponoszącego całkowitą odpowiedzialność (winę) za rozpad pożycia małżeńskiego. W takim postępowaniu należy wykazać jakie zasady, normy były nierespektowane przez małżonka, bądź jakie obowiązki naruszył małżonek.

    Przyczyny rozwodu z orzeczeniem o winie

    Katalog przyczyn uzasadniających orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków jest otwarty. Najczęściej występującymi przyczynami podnoszonymi w sprawach o orzeczenie rozwodu z winy jednego małżonka, z naszej praktyki wynika są: zdrada, przemoc fizyczna i psychiczna, porzucenie małżonka (trwałe opuszczenie współmałżonka, przeniesienie swojego centrum życiowego do innego miejsca), niezaspokajanie potrzeb rodziny (uchylanie się od podjęcia pracy, bezczynny tryb pracy), nałogi (alkoholizm, hazard, narkomania, lekomania, pracoholizm), odmowa współżycia (nieuzasadniona, długotrwała), trwonienie majątku, niewłaściwy stosunek do rodziny współmałżonka, popełnienie czynu w wysokim stopniu niemoralnego (nieetycznego), naruszenie obowiązku wzajemnej pomocy. Wyżej wymienione przyczyny orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy należy traktować jako przykładowe.

    Rozwód – od czego zacząć?

    Procedurę o rozwód należy rozpocząć od wyciągnięcia z urzędu aktu małżeństwa, a w sytuacji posiadania przez strony małoletnich dzieci również akty urodzenia dzieci. Sprawę przed sądem inicjujemy poprzez wniesienie pozwu. Pozew musi być sporządzony na piśmie oraz musi spełniać wymogi formalne jak również musi zawierać informacje, pozwalające na ustalenie czy między stronami nastąpił zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Do pozwu należy dołączyć potwierdzenie uiszczonej opłaty sądowej.

    Koszty sprawy o rozwód

    Stała opłata od złożenia pozwu rozwodowego wynosi 600 zł. W sytuacji gdy, decydujemy się, aby w sprawie o rozwód Sąd dokonał również podziału majątku, wówczas należy uiścić dodatkową opłatę w wysokości 300 zł bądź 1000 zł. Wysokość opłaty jest zależna od tego czy podział majątku zawiera zgody projekt sposobu podziału czy też nie. W sytuacji, gdy w sprawie stronę będzie reprezentował Adwokat, wówczas należy uiścić opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. W zależności od przebiegu sprawy należy się liczyć również z tym, że strony mogą ponieść koszty związane z przeprowadzaniem dowodów w sprawie. Przykładowo należy tu wyróżnić koszt przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego.

    Zwolnienie od kosztów sądowych
    Istnieje możliwości złożenia wraz z pozwem wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych w całości lub w części. W takiej sytuacji należy załączyć do pozwu oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania (formularz urzędowy). Zwolnienie od kosztów sądowych nie obejmuje zwolnienia od zwrotu kosztów pełnomocnika procesowego strony przeciwnej w razie przegranej w sprawie.

    Zasady ponoszenia kosztów procesu
    Zasadą jest, że strona postępowania przegrywająca sprawę ponosi koszty procesu. W sytuacji gdy, jeden z małżonków jest uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego, wówczas na wniosek małżonka, który jest niewinny rozkładu pożycia – będzie on musiał zwrócić koszty postępowania i koszty zastępstwa procesowego. W sytuacji, gdy strony rozstały się za porozumieniem stron (bez orzekania o winie), połowa z opłaty stałej od pozwu tj. 300 zł zostanie Powodowi zwrócona przez sąd, natomiast Pozwany będzie musiała zwrócić powodowi kwotę 150 zł. Pozostałe koszty procesu będą podzielone pomiędzy stronami po połowie, natomiast koszty fachowych pełnomocników między stronami się zniosą tj. każda ze stron poniesie je we własnym zakresie.

    Wynagrodzenie adwokata w sprawie rozwodowej

    Wynagrodzenie adwokackie jest ustalane z każdym klientem indywidualnie i jest zależne od wielu czynników.

    Adwokat Sadaj